Town 1770 en Whitsundays

Na de bus naar Agnes Water te hebben genomen, kom ik daar midden in de nacht aan. De volgende dag ga ik naar het strand. Als ik 's middags weer terug kom in mijn hostel kom ik iemand tegen die ik van Fraser ken, samen gaan we naar Town of 1770, een klein plaatsje waar James Cook aan land kwam. We lopen langs het strand, een vlinder route waar we inderdaad enorm veel vlinders zien. Het plan is om de zonsondergang te bekijken, maar vlak daarvoor begint het te stortregenen. Het is te bewolkt om de zonsondergang te bekijken. Wel zien we schildpadden in het water. De volgende dag neem ik een surfles, want je kan Australie niet verlaten zonder op een plank te hebben gestaan. Eerst oefenen we op het strand met peddelen en opstaan. Uiteindelijk gaan we het water in, en de eerste keer sta ik meteen! Helaas val ik daarna telkens van de plank af. Uiteindelijk kan ik toch een paar keer de hele golf staan, mijn doel is dus gehaald. Zoals iedereen die voor het eerst surft zit ik de dagen erna onder de schaafwonden, blauwe plekken en heb ik spierpijn. 's Avonds vertrekt mijn nachtbus naar Airlie Beach, van waaruit ik naar Whitsunday zal gaan.
In Airlie is niet veel te beleven, en de dag dat ik daar aankom nog minder aangezien er telkens buien zijn. Ik besluit mijn boek dus maar te gaan lezen in een cafe.
Gelukkig is de dag erna het een stuk zonniger. Tijd om naar de lagoon te gaan dus. Een zelf gecreëerde plek weer, aangezien je niet in de oceaan kan zwemmen vanwege de stingers, kwallen die je steken. Hier verblijf ik een tijd en wanneer ik terug kom in mijn hostel raak ik aan de praat met jongens die werken in het hostel. Na wat 'goede' goon te hebben gehad, gaan we uit. Na een paar drankjes houden we het voor gezien.

De volgende ochtend maak ik me klaar voor de bootreis. 's Middags vertrekken we met de zeilboot vanuit de haven van Airlie Beach. We varen een paar uur en komen aan op de plek waar we slapen. Nog vlak voordat de zon ondergaat wordt de duikplank uitgegooid en kunnen we het water in. Na het eten komt de drank op tafel en spelen we drankspelletjes. De Amerikanen winnen duidelijk met hun spel, zij drinken binnen 8 seconden een blikje bier leeg. De kok van de boot doet met onze groep mee en we vermaken ons goed voor een aantal uur. Om middernacht gaan de lampen van de boot uit en kunnen we de sterren zien. De crew weet veel af van de zee en de sterren en vertelt ons allerlei dingen erover. Het is bizar hoeveel sterren er zijn, naar mijn idee veel meer dan in Nederland. Ik word raar aangekeken als ik verbaasd ben dat de maan pas om half 1 's nachts op komt. Om half 2 gaan we naar bed, want 5 uur later gaat de wekker.
We varen door naar Whitehaven beach, het hoogtepunt van de reis. Het strand is er enorm wit en doordat het water er super helder en ondiep is ziet dit er geweldig uit. Op het strand blijven we een tijdje. Na de lunch is het tijd voor duiken en snorkelen. We varen naar een plek waar we koraal en vissen zien. Hier blijven we een middag en relaxen wat. Aan het eind van de middag varen we door naar een zandbank. Hier zit ook een klein strandje van waar we de zonsondergang kunnen zien. Als we over de zandbank lopen zien we een paar grote pijlstaartroggen zwemmen. Na de zonsondergang is het weer tijd voor wat spelletjes en bekijken we de vissen in het water.
Op de laatste dag worden we weer om half 7 wakker gemaakt, zodat we om 8 uur kunnen snorkelen. Na wat gesnorkel is het tijd om langzaam terug te gaan naar het vaste land. Met de zeilen omhoog gaan we terug. Een middagdutje en eindelijk een douche later is het 's avonds tijd voor de afterparty. Het is ladiesnight, dus is er een missverkiezing voor de mannen, die allemaal als vrouw verkleed mogen gaan.
Drie bars later is het tijd om naar bed te gaan, de volgende dag ga ik naar Magnetic Island.